September 2011 

Ik liep er altijd met een grote boog omheen. De felpaarse en helroze asters die menig voortuin sieren. Asters, dat waren ouderwetse planten voor ouderwetse mensen.

Misschien omdat ook ik een jaartje ouder word. Misschien omdat smaak zich nu eenmaal ontwikkelt. Misschien omdat ik het wel gewoon mis heb gehad.
Maar tegenwoordig word ik er hartstikke vrolijk van.

Die laatste bloei in de border zorgt nog voor een kleurexplosie. Terwijl alle planten om hen heen inzakken. Terwijl alle kleur vervaagt naar bruin, Terwijl het blad afvalt. Blijft de herfstaster fier overeind stralen in het najaarszonnetje.

Aan de overbekende felpaarse ‘Prof Anton Kippenberg’ kan ik nog steeds niet wennen, al is het alleen maar om de naam. Maar de volgende Asters zijn mooi van kleur, sterk en gezond. Het zijn laat bloeiende soorten, met over het algemeen een wat natuurlijk ogende groei en ze krijgen nog veel vlinderbezoek!.

Vraag eens naar de volgende soorten bij uw tuincentrum/Hovenier

– Aster novae-angliae ‘Andenken an Paul Gerber’ (Roze, hoogte ca. 150 cm)

– Aster novae-angliae ‘Herbstschnee’ (wit, hoogte ca. 150 cm)

– Aster laterifolius ‘Horizontalis’ (oudroze met wit, hoogte 80 cm)

– Aster ericoides ‘Blutenregen’ (lichtblauw, hoogte 75 cm).

– Aster ‘Asran’ (lavendelroze, hoogte 60 cm) (kan woekeren)