september 2011

Gisteren mocht ik langskomen bij een alleraardigste mevrouw. Ze is nog jong van geest, maar haar lijf kan niet meer tuinieren. Toch wil ze graag het hele jaar een mooi uitzicht vanuit haar kamerraam.
Zeker als je niet veel meer buiten komt, gaan de seizoenen ongemerkt aan je voorbij. En dat is jammer, want juist het ontluiken van het blad in het voorjaar en het vallen van de bladeren in de herfst maken het zo spannend.

Voor mevrouw heb ik een bijzondere afscheiding voor de border gemaakt.
Met deze driedubbele haag heeft de tuin het hele jaar een duidelijke structuur. En toch ziet hij er ieder seizoen anders uit. De hovenier hoeft alleen nog maar te komen om te snoeien.

De achterste haag is van Beuk (Fagus sylvatica). In de zomer is het een prachtig klassiek element, en in de winter zorgt het bruine blad voor kleur. De haag heeft in het midden een boog, zodat hij boven de andere hagen uitsteekt.
De middelste haag is van groenblijvende Taxus. In het midden heb ik een groot venster gemaakt, zodat er doorkijk is naar de beukenhaag. Door het venster heen kun je de gedaanteverwisseling van de beuk goed volgen. Een beetje het effect van een schilderij.
De voorste haag is Haagbeuk (Carpinus betulus). Het blad lijkt wel wat op beuk, maar is frisser groen. Bovendien krijgt deze haag al heel vroeg in het voorjaar vers blad. De afmetingen zijn kleiner dan de achterliggende exemplaren. Bovendien is er in het midden een doorgang. Het effect van diepte en kleurwisselingen komt zo extra naar voren.

Voortaan ga ik ieder seizoen één kopje koffie drinken bij mevrouw om samen te genieten van het uitzicht.